قبل از اینکه کاشت ایمپلنت دندان در نظر گرفته شود، ابتدا باید هر گونه مشکل زمینه‌ای بهداشت دهان و دندان را مدیریت کرد. مسائل رایج مانند پوسیدگی دندان و بیماری لثه می‌تواند درمان را کم اثر کند.
اگر سیگاری هستید، دندانپزشک به شما توصیه می‌کند که سیگار را ترک کنید، زیرا سیگاری‌ها در مقایسه با غیرسیگاری‌ها با خطر شکست بیشتری مواجه هستند. استعمال دخانیات می‌تواند روی استئواینتگراسیون، فرآیندی که در آن ایمپلنت دندانی به استخوان فک متصل می شود، تأثیر بگذارد.
هنگامی که دندانپزشک شما دهان شما را برای درمان به اندازه کافی سالم تشخیص داد، درمان سفارشی شما می‌تواند شروع شود.
قرار دادن ایمپلنت
ترمیم‌های ایمپلنت دندان امروزی تقریباً از سایر دندان‌ها قابل تشخیص نیستند. این ظاهر تا حدی با اتصال ساختاری و عملکردی بین ایمپلنت و استخوان زنده کمک می‌کند. این روش به طور معمول در یک جلسه انجام می‌شود اما نیاز به یک دوره پیوند استخوانی دارد.
استئواینتگراسیون فرآیندی است که در آن ایمپلنت به استخوان فک متصل می شود. ایمپلنت یکپارچه استخوانی بین شش هفته تا شش ماه طول می‌کشد تا لنگر و التیام یابد، در این مرحله دندانپزشک شما می‌تواند با قرار دادن روکش، بریج یا ترمیم پروتز هیبریدی، عمل را تکمیل کند. اگر استئواینتگراسیون اتفاق نیفتد، ایمپلنت از کار می افتد.
کاشت دندان که برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته انجام می‌شود، می‌تواند در هر زمانی پس از نوجوانی یا زمانی که رشد استخوان کامل شده است انجام شود. برخی از شرایط پزشکی، مانند دیابت فعال، سرطان یا بیماری پریودنتال، ممکن است قبل از انجام عمل نیاز به درمان بیشتری داشته باشند.
مراحل دقیق رویه ایمپلنت دندان به شرح زیر است:
آماده سازی فک برای کاشت: ایمپلنت دندان و ترمیم آن معمولاً از یک پیچ ماده تیتانیوم و یک تاج تشکیل شده است. یک سوراخ با قطر کوچک (سوراخ پایلوت) در محل‌های فک بی‌دندان (جایی که دندان وجود ندارد) ایجاد می‌شود تا فیکسچر ایمپلنت تیتانیوم را در محل خود هدایت کند. برای جلوگیری از آسیب رساندن به ساختارهای حیاتی فک و صورت مانند عصب آلوئولار تحتانی در فک پایین (فک پایین)، دندانپزشک باید هنگام سوراخ کردن و اندازه‌گیری استخوان فک از مهارت و تخصص بالایی برخوردار باشد. در بسیاری از موارد دندانپزشکان از راهنماهای جراحی که بر اساس سی تی اسکن ایجاد شده‌اند هنگام قرار دادن ایمپلنت استفاده می‌کنند.
جایگذاری: بعد از اینکه سوراخ اولیه پایلوت در محل مناسب فک سوراخ شد، به آرامی باز می‌شود تا امکان قرار دادن پیچ ایمپلنت فراهم شود. پس از قرار گرفتن در محل، بافت اطراف لثه روی ایمپلنت محکم می‌شود و یک پیچ محافظ در بالای آن قرار می‌گیرد تا محل بهبود یابد و استخوان‌سازی ایجاد شود. پس از حداکثر شش ماه بهبودی، دندانپزشک شما ایمپلنت را باز می‌کند و یک اباتمنت (که تاج یا جایگزین دندان مانند را نگه می‌دارد) وصل می‌کند. در برخی موارد، اباتمنت ممکن است در طول عمل اولیه متصل شود. هنگامی که اباتمنت در جای خود قرار گرفت، دندانپزشک شما یک روکش موقت یا نهایی می‌سازد. گاهی اوقات می‌توان تاج نهایی را در همان روزی که اباتمنت قرار داده می‌شود ساخت. تاج موقت به عنوان یک الگو عمل می‌کند که در اطراف آن دندان رشد می‌کند و در صورت لزوم به روشی طبیعی خود را شکل می‌دهد. این فرآیند زمانی تکمیل می‌شود که تاج موقت با تاج نهایی جایگزین شود.
